Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Κυριακή 5 Ιουνίου 2011
Σάββατο 30 Απριλίου 2011
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Οι φιλοσκοπιανοί διώκουν τα μέλη των ΟΥΚ γιατί φώναζαν εθνικά συνθήματα!
Ο φιλοσκοπιανός Παναγιώτης ΔημητράςΣε δίκη στο Ναυτοδικείο Πειραιά, παραπέμπονται στις 20 Σεπτεμβρίου 2011 μετά από δίωξη που ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πειραιά κατόπιν έγκλησης από τον εκπρόσωπο του Ελληνικού Παρατηρητήριου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) Παναγιώτη Δημητρά, οι 39 άνδρες των ΟΥΚ του Λιμενικού, που κατηγορούνται για παράβαση του Άρθρου 2 του αντιρατσιστικού Ν. 927/79 για τα συνθήματα που αναφώνησαν κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010 στην Αθήνα.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Παρατηρητηρίου ο Παναγιώτης Δημητράς υπέβαλε παράσταση πολιτικής αγωγής εκπροσωπών των εθνικών ομάδων που προσβάλλονταν από τα συνθήματα αυτά («Σκοπιανοί», Αλβανοί και Τούρκοι).
Το ερωτηματικό που προκύπτει άμεσα από αυτή την μήνυση είναι ποιοι είναι οι εκπρόσωποι των Εθνικών Ομάδων που προσεβλήθησαν από τα συνθήματα των ανδρών των ΟΥΚ του Λιμενικού και για ποιο λόγο ο Παναγιώτης Δημητράς εκπροσωπεί τις ομάδες αυτές ; Με απλά λόγια οι πολίτες του γειτονικού κράτους της ΠΓΔΜ και της Τουρκίας που ζούν στην Ελλάδα ζήτησαν από το Δημητρά να υποβάλει μηνυτήρια αναφορά εκ μέρους τους ;
Επιπλέον από όσο είναι γνωστό σύμφωνα με αυτά που αναφέρονται στην ιστοσελίδα του Παρατηρητηρίου (http://www.greekhelsinki.gr/bhr/greek/profile.html) το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημιουργήθηκε όπως αναφέρει "ως το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων τον Ιανουάριο του 1992.
Τα μέλη της ίδρυσαν το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) στα τέλη του 1992, ύστερα από παρότρυνση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (IHF). Ένα χρόνο αργότερα, το Δεκέμβριο του 1993, η Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας δέχθηκε το ΕΠΣΕ ως Ελληνική Εθνική Επιτροπή με καθεστώς παρατηρητή.
Το Νοέμβριο του 1994, η Γενική Συνέλευση έδωσε στο ΕΠΣΕ την ιδιότητα του πλήρους μέλους. Τον Απρίλη του 1998, το ΕΠΣΕ επίσης έγινε μέλος του Διεθνούς Δικτύου Ανταλλαγής Πληροφοριών για Θέματα Ελευθερίας της Έκφρασης (IFEX). Το 1997 το ΕΠΣΕ και η ΕΟΔΜ συνίδρυσαν το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τις Μειονότητες στην Ευρώπη - Νοτιανατολική Ευρώπη (CEDIME-SE), το οποίο υπήρξε το 2000 συνιδρυτής του Κονσόρτιουμ Πηγών Πληροφοριών για Μειονότητες (COMIR).
Το 2000, το ΕΠΣΕ έγινε μέλος του Ευρω-Μεσογειακού Δικτύου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (EMHRN) και της Οργάνωσης ΜΜΕ Νοτιανατολκής Ευρώπης (SEEMO).
Το 1994 το ΕΠΣΕ ξεκίνησε την εκπόνηση λεπτομερών εκθέσεων για όλες τις εθνικές, εθνογλωσσικές και τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μειονοτικές κοινότητες στην Ελλάδα, (Μακεδόνες και Τούρκοι, Αρβανίτες, Πομάκοι και Βλάχοι, Καθολικοί, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Προτεστάντες και Νέα Θρησκευτικά Κινήματα), καθώς και για τις ελληνικές μειονότητες σε Αλβανία και Τουρκία και για τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα.
Εκτός από τη συνήθη παρακολούθηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικών που σχετίζονται με αυτά και εκτός από την έκδοση δελτίων τύπου (ξεχωριστά ή μαζί με άλλες ΜΚΟ) και την εποπτεία των ελληνικών και βαλκανικών ΜΜΕ σε ότι αφορά τα στερεότυπα και τη ρητορική του μίσους, το ΕΠΣΕ εγκαινίασε το 1997 ένα γραφείο Ρομά σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Δικαιώματα των Ρομά."
Όπως φαίνεται από αυτή την ανακοίνωση του Παρατηρητηρίου πρώτα από όλα τα στελέχη του αναγνωρίζουν την ύπαρξη «Μακεδόνων» όπως αναφέρουν στην Ελλάδα, λαμβάνοντας ουσιαστικά ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα της διαφοράς που έχει προκύψει μεταξύ της Ελλάδας και της αλυτρωτικής πολιτικής της ΠΓΔΜ, αγνοώντας φυσικά την ιστορική αλήθεια που και ο ίδιος ο πρώην Πρόεδρος της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόροφ είχε ξεκαθαρίσει ότι δηλαδή ο λαός του είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμία σχέση με τους Μακεδόνες.
Δεύτερον τα στελέχη του Παρατηρητηρίου αναγνωρίζουν την ύπαρξη Τούρκων στην Ελλάδα ως μειονότητα, τη στιγμή που η Συνθήκη της Λωζάνης αναφέρεται στην ύπαρξη θρησκευτικής μειονότητας στην Ελλάδα, την μουσουλμανική και όχι κάποια εθνική. Η τροποποίηση της προαναφερθείσας Συνθήκης, ώστε η μειονότητα να χαρακτηριστεί από θρησκευτική σε εθνική, αποτελεί πάγια πολιτική της Τουρκίας εδώ και αρκετές δεκαετίες, την οποία όπως φαίνεται «υιοθετεί» και το Παρατηρητήριο.
Τρίτον στην ιστοσελίδα του Παρατηρητηρίου αναφέρονται ως μέρος της αποστολής του η παρακολούθηση ων δικαιωμάτων και η σύνταξη μελετών για τους Πομάκους στην Ελλάδα καθώς και για την κατάσταση της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία και στην Αλβανία.
Με λύπη διαπιστώνει κανείς ότι το ΕΠΣΕ ενώ δείχνει ένα ιδιαίτερο ζήλο για την προβολή των προβλημάτων των Ρομά, των «Μακεδόνων», των «Τούρκων», των μεταναστών στην Ελλάδα, αγνοεί τα προβλήματα που οι Πομάκοι στην Θράκη βιώνουν καθημερινά από τα πλοκάμια του τουρκικού παρακράτους.
Αγνοεί την χειραγώγηση και την ψυχολογικό εξαναγκασμό που δέχονται οι Πομάκοι για να απαρνηθούν την ταυτότητας τους, οι οποίοι το μόνο που ζητούν είναι να έχουν τα παιδιά τους την ίδια παιδεία και τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή που έχουν και οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες και όχι αυτή που το τουρκικό προξενείο επιθυμεί.
Με λύπη ο αναγνώστης των ανακοινώσεων του ΕΠΣΕ βλέπει ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά για τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες της Τουρκίας, ούτε καν για τους βανδαλισμούς για παράδειγμα στο ελληνoορθόδοξο νεκροταφείο της Ίμβρου που έλαβαν χώρα στις 29 Οκτωβρίου του 2010.
Δεν υπάρχει κανένα σχόλιο για το σχέδιο της δολοφονίας του Οικουμενικού Πατριάρχη που αποκαλύφτηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από την τουρκική Αστυνομία και φυσικά καμία αντίδραση για το σχέδιο «Κλωβός» το οποίο περιελάμβανε επιθέσεις κατά των μη μουσουλμάνων της Κωνσταντινούπολης.
Το αποκορύφωμα δε της αδιαφορίας του ΕΠΣΕ για την αποστολή που υποτίθεται ότι έχει αναλάβει είναι η πλήρη απουσία οποιασδήποτε ανακοίνωσης για την δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα ο οποίος σκοτώθηκε από θερμοκέφαλους εθνικιστές Αλβανούς (προφανώς για το Παρατηρητήριο μόνο οι Έλληνες είναι εθνικιστές) επειδή μιλούσε Ελληνικά.
Ίσως τελικά ο Παναγιώτης Δημητράς και οι συνεργάτες του στο ΕΠΣΕ να έβγαζαν μία ανακοίνωση για τον άτυχο και ήρωα Αριστοτέλη Γκούμα αν το θύμα ονομαζόταν διαφορετικά και ομιλούσε μία άλλη γλώσσα αντί για ελληνικά.
ΠΗΓΗ: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Διαβάστε περισσότερα...
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Άρθρο-παρέμβαση Βασίλειου Μαρκεζίνη: Άμεση απομάκρυνση του κ. Δρούτσα
Με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του στο περιοδικό «Επίκαιρα», ο ακαδημαϊκός sir Βασίλειος Μαρκεζίνης...
καταθέτει την άποψή του για τα λάθη της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας. Ποιες είναι οι ευθύνες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα; Πόσο άλλαξε η εικόνα των υποτιθέμενων «φίλων» μας στο εξωτερικό για την Ελλάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής; Πόσο μπορεί να στοιχίσει στην Ελλάδα η έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης της κυβέρνησης;
Ολόκληρο το άρθρο-παρέμβαση, στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα έχει ως εξής:
Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία.
Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν.
Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.
Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε –σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει–, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.
Μετά από έξι μήνες ερωτώ ποιος είχε δίκιο;
Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομιλία στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.
Παρ’ όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.
Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.
Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι’ αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε –έστω και κατ’ ελάχιστον– από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του∙ πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!
Από την άλλη πλευρά:
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ’ ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.
Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.
Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς· γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.
Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;
Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μάς οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:
Οι θεοί της Ελλάδας μάς έχουν εγκαταλείψει.
Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».
Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών – απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!
Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες –περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων– θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.
Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα… «σ…ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση!
ΠΗΓΗ: epikaira
Διαβάστε περισσότερα...
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011
Το σύνδρομο των εξεγερμένων της Αφρικής χτυπάει την Τουρκία
του Σάββα Καλεντερίδη
Πυρετός προετοιμασιών παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες στην κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις υπηρεσίας ασφαλείας και πληροφοριών της Τουρκίας, μετά από φήμες και διαδόσεις ότι οι Κούρδοι προετοιμάζονται για μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις στο Ντιγιαρμπακίρ και σε άλλες πόλεις του Κουρδιστάν, καθώς και σε διάφορες μεγαλουπόλεις της λοιπής Τουρκίας, όπως η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη, το Αϊδίνι, η Μερσίνα, τα Άδανα κλπ.
Το καίριο ζήτημα που απασχολεί τους πάντες στην Τουρκία το διάστημα αυτό, είναι η στάση που θα κρατήσουν οι Κούρδοι κατά τη διάρκεια των πανηγυρικών εκδηλώσεων που θα κάνουν στις 21 Μαρτίου, ημέρα της Ελευθερίας και της Επανάστασης για τον δοκιμαζόμενο κουρδικό λαό, που υφίσταται τριπλή κατοχή, από Τούρκους, Σύριους και Ιρανούς.
Η αναφορά του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, σε προηγούμενη συνάντηση που είχε με τους δικηγόρους του στη φυλακή Ιμραλί, σε δυνατότητα που έχουν και οι Κούρδοι να διαδηλώσουν κατά τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι Αιγύπτιοι και κέρδισαν τα δικαιώματά τους, σήμανε συναγερμό στην τουρκική κυβέρνηση και το κράτος, που αμέσως φρόντισαν να εντείνουν τις συζητήσεις που κάνουν με τον ίδιο τον Άπο και να του υποσχεθούν μια σειρά από παραχωρήσεις, όπως η μείωση του ποσοστού που απαιτείται για να εισέλθει ένα κόμμα στο τουρκικό κοινοβούλιο από το 10 στο 5%, καθώς και το ενδεχόμενο της δυνατότητας έκτισης του υπόλοιπου της ποινής του σε κατ' οίκον περιορισμό.
Παρόλες τις διαβεβαιώσεις που φέρεται να έδωσε ο έγκλειστος Κούρδος ηγέτης στις τουρκικές αρχές, οι κουρδικές οργανώσεις φαίνεται ότι εργάζονται πυρετωδώς για να πετύχουν κοσμοσυρροή στις εκδηλώσεις του Νεβρόζ καθώς και για να εντείνουν τον αγώνα τους για απελευθέρωση τη διετία 2011-2012.
Τους φόβους αυτούς του τουρκικού κράτους και μάλιστα του βαθέος κράτους εξέφρασε χθες ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, πρόεδρος του κόμματος των γκρίζων λύκων (ΜΗΡ), που είναι γνωστό ότι στην ουσία πρόκειται για έναν πολιτικό μηχανισμό που αποτελείται από ομάδες παρακρατικών και παραστρατιωτικών που είναι καλά οργανωμένοι στο σύνολο της τουκρικής επικράτειας, σε συγκέντρωσή του κόμματός του, στον Μπουτζά της Σμύρνης.
Αναφερόμενος στα γεγονότα της Λιβύης ο Μπαχτσελί ανέφερε ότι το ίδιο σενάριο μπορεί να εφαρμοστεί και στην Τουρκία. Συγκεκριμένα ο Μπαχτσελί είπε τα εξής:
"Σε περίπτωση που πετύχουν το στόχο τους οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη, ο κίνδυνος θα φθάσει στη δική μας πόρτα. Τότε θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο που αφορά την Τουρκία".
Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις που γίνονται για το Κουρδικό, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση Ερντογάν, είπε:
"Πες στο λαό τί θα κάνεις στο θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος. Θα τεθούν σε εφαρμογή αυτά που συνενοήθηκες με τους φίλους μας πέραν του ωκεανού ή αυτά που συζήτησες με το τέρας που βρίσκεται στο Ιμραλί."
Από την άλλη πλευρά, οι τουρκικές αρχές ασφαλείας μαγνητοσκόπησαν μυστικά σύσκεψη που έκαναν υψηλόβαθμα στελέχη του κουριδκού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στα γραφεία του Κόμματος της Δημοκρατικής Κοινωνίας (BDP) στη συνοικία Μπέιογλου της Κωνσταντινούπολης και έδωσαν στη δημοσιότητα τα όσα διημείφθησαν μεταξύ των μελών του κουρδικού κινήματος, σχετικά με το σχέδιο δράσης το επόμενο διάστημα.
Οι συνομιλία, που έγινε μεταξύ του Κυρίου Χ και της Κυρίας Χ έχει ως εξής, πάντα σύμφωνα με την ανακοίνωση της τουρκικής αστυνομίας:
Κύριος Χ.: Το 2011 θα είναι η χρονία που θα πραγματοποιηθεί η επανάσταση. Το 2012 θα συγκεντρωθούμε στο Ντιγιαρμπακίρ. Φέτος θα πρέπει να εντείνουμε λίγο ακόμα τις προσπαθειές μας. Πρέπει να περάσουμε στην ολοκληρωτική αντίσταση. Ο λαός θα πρέπει να κάνει επιστράτευση και να είναι έτοιμος για πόλεμο.
Κυρία Χ.: Μόλις τελειώσει οη εκεχειρία και η αποχή από τη δράση, ο επαναστατημένος λαός θα αρχίσει τον πόλεμο. Θα πρέπει να προετοιμάσουμε τον κόσμο έτσι ούτως ώστε ο καθένας να πάρει ένα όπλο και να συγρουστεί, όπως έγινε στις επαναστάσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο.
Κύριος Χ.: Στις 15 Φεβρουαρίου θα πρέπει να κάψουμε όλες τις συνοικίες και τις γειτονίες.
Κυρία Χ.: Η νεολαίοι μας είναι ορκισμένοι και έτοιμοι να θυσιαστούν για τον Άπο. Το να θυσιαστεί κανείς δεν είναι απλό πράγμα. Θα πρέπει να βάλουμε φωτιά, να πυρπολήσουμε την Κωνσταντινούπολη.
Κύριος Χ: Ο διοικητής ασφάλειας της Κωνσταντινούπολης δεν θα πρέπει να κοιμηθεί στις 15 Φεβρουαρίου. Θα δούμε ποιές είναι οι ικανότητές τους για επέμβαση. Στο Παρίσι κάηκαν 10 χιλιάδες αυτοκίνητα σε μια βραδιά. Γιατί να μη γίνει το ίδιο και στην Κωνσταντινούπολη; Εντάξει, δε λέω, τα 10 χιλιάδες είναι πολλά, μπορούν να καούν όμως 500 αυτοκίνητα. Ο κάθε σύντροφος θα πρέπει να θέσει για τον εαυτό του έναν στόχο. Για παράδειγμα εδώ μέσα είμαστε 50 άτομα. Αν κάψει ο καθένας μας από 10 αυτοκίνητα, βγαίνει ο λογαριασμός μας. Ο κάθενας μας μπορεί να πάρει μαζί του δέκα άτομα και να κάνει ένα επεισόδιο. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε διαδηλώσεις και επεισόδια σε πενήντα διαφορετικά σημεία, να λεηλατήσουμε την πόλη. Στις 15 Φεβρουαρίου θα βάλουμε την τελευταία μας τελεία. Ανακηρύσσουμε τον Φεβρουάριο σε μήνα διαδηλώσων και επεισοδίων.
Να σημειωθεί ότι μετά τη συγκεκριμένη συγκέντρωση ο αστυνομία εξαπέλυσε κυνηγητό εναντίον των Κούρδων.
Παρόλα αυτά, από τις 1 μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου πυρπολήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη 109 αυτοκίνητα, ενώ συνελήφθησαν 39 άτομα.
Να σημειωθεί ότι ο Αμντουλλάχ Οτζαλάν, στην τελευταία συνάντησή του με τους δικηγόρους του ανέφερε ότι καλό θα ήταν να συγκεντρωθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πλήθος στο Ντιγιαρμπακίρ και σε άλλες πόλης της Τουρκίας και του Κουρδιστάν, υπογραμμίζοντας ότι δεν θα συμβάλλει στο αγώνα τους μια επανάσταση τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
ΤΟ ΕΙΔΑ ΣΤΟ: infognomonpolitics
Πηγή: www.internethaber.com
Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Θεόδωρος Καρυώτης: «Όχι στη Συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ με την Τουρκία - θα Οδηγήσει σε Αδιέξοδο»
Συνέντευξη στον Γιώργο Ξ. Πρωτόπαπα
Οι αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο Πέλαγος, τα σενάρια μυστικής διπλωματίας μεταξύ Αθήνας- Άγκυρας και η εγκληματική αμέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων να υιοθετήσουν μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) θέτουν σε κίνδυνο τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα σε μια περίοδο που η Ελλάδα εμφανίζεται τρωτή απέναντι σε διεθνείς πιέσεις. Ο Θεόδωρος Καρυώτης καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Μέριλαντ των ΗΠΑ ο πλέον ειδικός σε θέματα ΑΟΖ που με την αρθογραφία του προωθεί και υπερασπίζεται το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας για ΑΟΖ, σε αποκλειστική του συνέντευξη στη «Σ» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι μια ενδεχόμενη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα.
Παράλληλα, ο καθηγητής εξηγεί τη διαφορά μεταξύ ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, το πόσο σημαντικό για την ελληνική ΑΟΖ είναι το Καστελόριζο, το πώς η Τουρκία προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ παραβιάζοντας τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και αναλύει τη στάση της Αιγύπτου πάνω στην ΑΟΖ του Καστελόριζου. Επιπλέον δεν παραλείπει να αποδώσει τα εύσημα στην Κύπρο για τη δημιουργία ΑΟΖ και την οριοθέτηση ΑΟΖ με το Ισραήλ και να μιλήσει για παρέμβαση τουρκικού δαχτύλου στην ακύρωση της συμφωνίας Ελλάδας – Αλβανίας για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Κατά αρχήν ως ειδικός και ως ένα διακεκριμένο μέλος της ελληνικής ομογένειας ποια είναι τα συναισθήματα σας για φημολογούμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία πάντα σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου που αναφέρουν για μυστική διπλωματία μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας;
Νομίζω ότι η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά και δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Πάνω από όλα θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία. Πουθενά δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο. Όλα τα κράτη που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους γείτονές τους δεν έχουν έρθει σε κάποια συμφωνία συνεκμετάλλευσης. Αντίθετα, είτε έχουν προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να λύσουν τις διαφορές τους είτε συμφωνούν μεταξύ τους τις οριοθετήσεις των θαλάσσιων συνόρων τους, ποτέ όμως με όρους συνεκμετάλλευσης.
Ακούγονται, λέγονται, γράφονται πολλά για αυτό το θέμα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι η συνεκμετάλλευση και συν διαχείριση έχουν δρομολογηθεί και μάλιστα χωρίς επιστροφή. Πάντως, αυτή την περίοδο, έχουν αυξηθεί οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών και πολύ σωστά πολλοί υποψιάζονται κάποιου είδους «μαγειρέματα». Θεωρώ πάντως αδιανόητο ο Πρωθυπουργός να υπογράψει συμφωνία που να βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα διότι γνωρίζει ότι μια τέτοια συμφωνία είναι αδύνατο να επικυρωθεί ποτέ από την ελληνική Βουλή.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με βάση τον ορισμό της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982 κατά πόσο είναι σε διεθνές επίπεδο αποδεχτή;
Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982) ήταν η δημιουργία και η κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στη χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή. Το πλάτος της ΑΟΖ μπορεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.), από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, τη διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων. Σήμερα υπάρχουν 137 παράκτια κράτη που έχουν δημιουργήσει ΑΟΖ και η ΑΟΖ αποτελεί πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας.
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ποια υπερτερεί ποιας ; Μπορείτε να μας δώσετε παραδείγματα ;
Το καθεστώς της ΑΟΖ καλύπτει όλους τους φυσικούς πόρους, ζωντανούς και μη, ενώ η υφαλοκρηπίδα καλύπτει μόνο τους μη ζωντανούς πόρους. Μια άλλη σημαντική διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα δικαιώματα ενός κράτους πάνω στην υφαλοκρηπίδα υπάρχουν ipso facto και ab initio, ενώ η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι
δυνατή μόνο κατόπιν διακήρυξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους. Επομένως, το παράκτιο κράτος μπορεί να έχει υφαλοκρηπίδα χωρίς να έχει ΑΟΖ, ενώ το αντίστροφο δεν είναι δυνατόν.
Μπορούν τα κράτη να χρησιμοποιήσουν είτε την υφαλοκρηπίδα είτε την ΑΟΖ ανάλογα με το ποια τους βολεύει για την προώθηση των συμφερόντων τους;
Οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν κάνει μόνο οριοθέτηση για μια από αυτές τις θαλάσσιες ζώνες και αγνοεί την άλλη.
Πως η δημιουργία μια ελληνικής ΑΟΖ μας λύνει το πρόβλημα διαμάχης που έχουμε με την Τουρκία στο Αιγαίο;
Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
To Καστελόριζο/Μεγίστη ποσό σημαντικό είναι για την υπεράσπιση των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων;
Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου είναι ένα από τα μεγάλα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Εύχεται κανείς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διορθώσει σύντομα αυτό το λάθος. Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται - δεν πρόκειται, δηλαδή, για κάποια ακατοίκητη βραχονησίδα- και κατά συνέπεια κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διαθέτει ΑΟΖ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο! Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει στην περιοχή δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες μελέτες είναι από αμερικανικές εταιρείες οι οποίες φαίνεται ότι ειδοποίησαν τους Τούρκους έγκαιρα για τον θαλάσσιο πλούτο της περιοχής. Έτσι, οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες σε αυτή την περιοχή.
Επομένως, σύντομα, η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί στην ίδια ενέργεια στην οποία προέβησαν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, δηλαδή να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ, με βάση το εθιμικό δίκαιο της θάλασσας, όπως αυτό εκφράζεται στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Φυσικά, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα διαθέτει μόνο η ηπειρωτική χώρα, αλλά και όλα τα ελληνικά νησιά. Χρησιμοποιώντας τις αρχές της ΑΟΖ, το μεγαλύτερο ποσοστό του Αιγαίου και οι φυσικοί του πόροι θα ανήκουν στην Ελλάδα και με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειαστεί ούτε να γίνει κάποια επέκταση των χωρικών μας υδάτων ούτε να συζητάμε με τους Τούρκους αν τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα ή όχι.
H Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει AOZ μήπως μπορείτε να μας εξηγήσετε που οφείλεται αυτό;
Είναι ουσιαστικά ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Η μόνη πιθανή εξήγηση που μπορεί κανείς να δώσει είναι η ακόλουθη:
Στη δεκαετία του 1980, η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Τουρκία σε κάποιες μυστικές συνομιλίες και της ζήτησε να συζητήσουν το θέμα της ΑΟΖ. Δυστυχώς, η τουρκική αντιπροσωπεία αντέδρασε έντονα, λέγοντας ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί ποτέ να προστεθεί στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων, διότι θίγονται μεγάλα συμφέροντά της στο Αιγαίο. Ζήτησε, μάλιστα, από την ελληνική πλευρά να μην επαναφέρει αυτό το θέμα ποτέ πια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάτι που, εκ των πραγμάτων, φαίνεται ότι έγινε δεκτό από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις!
Θα έλεγα ότι εάν είχε ακολουθηθεί για δεκαετίες τώρα μια σοβαρή πολιτική αξιοποίησης των πηγών ενέργειας στην περιοχή, θα είχαμε αποφύγει τα σημερινά οικονομικά μας δεινά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ΑΟΖ με την έννοια ότι υπάρχουν κοινά σύνορα ;
Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ των 27 ξεπερνάει τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη που φτάνει τα 13.676 χλμ. καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια, αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000.
Η ΕΕ έχει υπογράψει και επικυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και τα περισσότερα θέματα της ΑΟΖ των κρατών-μελών της ανήκουν στην δικαιοδοσία και αρμοδιότητά της, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα θέματα της αλιείας.
Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Τουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο, αίτημα που δυστυχώς αποδέχθηκε και η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθηκε από την ΕΕ είναι ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Κατά συνέπεια, ούτε η Ελλάδα ούτε και η Ιταλία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ., ενώ η Γαλλία και η Ισπανία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ. αλλά όχι στην περιοχή της Μεσογείου. Έτσι, το μοναδικό κράτος της ΕΕ που διαθέτει ΑΟΖ στη Μεσόγειο είναι η Κύπρος για τη οποία δεν έφερε καμία αντίρρηση η ΕΕ. Η Τουρκία βέβαια ξεχνάει ότι ένας από του βασικούς όρους για να γίνει μέλος της ΕΕ είναι και αυτός που της επιβάλει να επικυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Πως η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την ΑΟΖ για να πλήξει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο;
Η Τουρκία προσπαθεί για πολύ καιρό τώρα να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ και η περιοχή ανάμεσα στο Καστελόριζο, την Κρήτη και την Κύπρο είναι μέρος της τουρκικής ΑΟΖ. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση όλων των κανόνων του Δίκαιου της Θάλασσας αλλά δυστυχώς η Τουρκία έχει για σύμμαχο την Αίγυπτο, η οποία έχει αρχίσει επαφές με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών την στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Η Ελλάδα έχει παραμείνει εντελώς αδρανής και δεν ασκεί καμία πίεση στην Αίγυπτο να σταματήσει αυτές τις παράνομες επαφές με την Τουρκία.
Οι «γκρίζες ζώνες» που επικαλείται στο Αιγαίο η Τουρκία τις δίνουν δικαίωμα να επικαλεστεί κάποια στιγμή ΑΟΖ υποτιθέμενων δικών της βραχονησίδων;
Οι βραχονησίδες δεν δικαιούνται ΑΟΖ.
Δεν είναι αντιφατικό σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας η Τουρκία να έχει από τη μια πλευρά ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και από την άλλη να αρνείται το νόμιμο δικαίωμα στην Ελλάδα να υιοθετήσει ΑΟΖ στο Αιγαίο;
Στα τέλη του 1986, η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της «μέσης γραμμής». Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για το ίδιο θέμα, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.
Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να κάνουν το ίδιο στη Μεσόγειο. Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί «κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα», όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιραστεί από τα παράκτια κράτη αυτής της θάλασσας, χρησιμοποιώντας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας. Αυτό, κατά την άποψή μου, αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, διότι δέχτηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ.
Η Τουρκία υιοθέτησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρόλο που μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; Η απάντηση βέβαια είναι εύκολη. Η Τουρκία όχι μόνο αρνείται να οριοθετήσει την ΑΟΖ με την Ελλάδα αλλά εδώ και 25 χρόνια αρνείται να συζητήσει το θέμα.
Πως η Αίγυπτος μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τη δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο;
Ένα, τραγικό κατά την άποψή μου, λάθος που έκανε η Ελλάδα ήταν η απόφασή της να αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών. Το τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο. Τώρα που οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να δώσουν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη ελληνική πλευρά. Πρέπει, επί τέλους, οι Τούρκοι και οι Αιγύπτιοι να καταλάβουν ότι το Καστελόριζο δεν είναι μόνο ένα ελληνικό νησί αλλά και ένα νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος, η Ελλάδα δέχθηκε άλλο ένα χαστούκι από του Αιγυπτίους όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο νοών νοήτω.
Η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά! Η Ελλάδα αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι.
Η ακύρωσης της συμφωνίας Ελλάδας και Αλβανίας για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ τις επιπτώσεις μπορεί να έχει πάνω στα θαλάσσια σύνορα των δυο κρατών;
Η πρώτη συμφωνία για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών έγινε πρόσφατα με την Αλβανία χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής” ο δε τρόπος της οριοθέτησης ονομάστηκε «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων». Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί χρησιμοποιήθηκε μια τέτοια ορολογία ενώ θα μπορούσε να γίνει οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών. Επίσης, έχει σημασία το γεγονός ότι η Αλβανία έκανε αποδεκτή τη θέση της Ελλάδας ότι όλα τα νησιά στη περιοχή έχουν πλήρη δικαιώματα όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Το μόνο που μένει είναι να υπάρξει και μια συμφωνία σε ένα τριεθνές σημείο όπου συνορεύουν η Ελλάδα, η Αλβανία και η Ιταλία.
Όπως είναι γνωστό οι Αλβανοί ακύρωσαν αυτή τη συμφωνία. Εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα θαυμαστής των συνωμοτικών θεωριών αλλά νομίζω ότι υπήρξε παρέμβαση της Τουρκίας γιατί κατάλαβε ότι δημιουργείται ένα κακό προηγούμενο στην περιοχή γιατί οι θέσεις της Αλβανίας ήταν διαμετρικά αντίθετες με τις τουρκικές θέσεις. Τώρα οι Αλβανοί προσπαθούν να αρχίσουν μια επαναδιαπραγμάτευση της πρώτης συμφωνίας κάτι που η Ελλάδα δεν πρέπει να αποδεχτεί γιατί μια άλλη συμφωνία θα δίνει περισσότερο θαλάσσιο χώρο στην Αλβανία. Η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει ότι η πρώτη συμφωνία ήταν απόλυτα δίκαιη και για τα δυο κράτη και να υπογράψουν από την αρχή την πρώτη τους συμφωνία για να μη μπορεί το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας να βρει πάλι δικαιολογίες για την εκ νέου απόρριψή της.
Το γεγονός ότι η Κύπρος έχει ΑΟΖ τη διασφαλίζει από τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και του «ψευδοκράτους»;
Μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις που πήρε ο Πρόεδρος της Κύπρου, Τάσος Παπαδόπουλος, ήταν η δημιουργία Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Η απόφαση αυτή έγινε αποδεκτή και από την ΕΕ αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τότε η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο για το Καστελόριζο! Η άρνηση των δύο τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων να οριοθετήσουν την Ελληνική ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου αποτελεί μία πράξη δειλίας και μεγάλης απερισκεψίας.
Τώρα που η Κύπρος με μια άλλη γενναία πράξη αποφάσισε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με αυτή του Ισραήλ δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για την Ελλάδα να μην πράξει το ίδιο με την Κύπρο.
*O Δρ. Θεόδωρος Καρυώτης είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μέρυλαντ, ΗΠΑ. Υπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Στρατηγική», Τεύχος 197, Φεβρουάριος 2011
Διαβάστε περισσότερα...
Μαρκεζίνης- Καρυώτης: Απαιτείται στιβαρή πολιτική απέναντι στην Τουρκία
Η ομίχλη και ασάφεια που καλύπτει τις κυβερνητικές προθέσεις για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αρχίζει να διαλύεται...
………………………………………………………………………………………
εν πολλοίς λόγω της κοινής μας επιστολής για την ΑΟΖ και της δημοσιότητας της οποίας αυτή έτυχε σε ιστολόγια και σε μερικές εφημερίδες. Καθώς όμως η κοινή γνώμη χρειάζεται συνεχώς ενημέρωση, στο παρόν κείμενο θα σχολιάσουμε δύο συγκεκριμένα θέματα.
ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Νεαρός καθηγητής και επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ, σε άρθρο του στην Καθημερινή της 23ης Ιανουαρίου ισχυρίστηκε τα κατωτέρω εσφαλμένα.
Πρώτον: Διερωτήθηκε προς τι το «ξαφνικό» ενδιαφέρον για το Καστελόριζο. Το ενδιαφέρον μας μόνο ξαφνικό δεν είναι, όπως αποδεικνύει το γεγονός ότι ο πρώτος εξ ημών το επισήμανε σαφώς –αναφέροντας μάλιστα και τις κατοικημένες ελληνικές νησίδες της Ρω και της Στρογγύλης– καθ’ όλον το προηγούμενο έτος, σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις του με τον κ. Μαλούχο (Αθήνα), τον κ. Σαββίδη (Θεσσαλονίκη) και τον κ. Σαχίνη (Κρήτη), ενώ ο δεύτερος έχει επανειλημμένα αναφερθεί συστηματικά στην απολύτως κρίσιμη σημασία που έχει η νήσος αυτή στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και την επαφή της με την αντίστοιχη της Κύπρου. Λανθασμένη λοιπόν η πρώτη σκέψη.
Δεύτερον: Ο καθηγητής αναφέρεται και σε δύο τουρκικές βραχονησίδες για να αποδώσει τη μη μνεία τους σε αγραμματοσύνη μας. Οι νησίδες δεν αναφέρθηκαν διότι είναι βραχονησίδες, ακατοίκητες και ανεπίδεκτες κατοικήσεως κατά τρόπο που, ακόμη κι αν οι Τούρκοι πρόχειρα και βιαστικά εγκαθιστούσαν εκεί μερικούς κατοίκους, θα επέσυραν τη μη αναγνώρισή τους από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως ακριβώς συνέβη στη διένεξη ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρουμανία. Λάθος και πάλι!
Τρίτον: Ερωτά ο καθηγητής εάν αναλογιστήκαμε γιατί δεν υπάρχει «ενδιαφέρον εταιρειών» στην περιοχή εάν, όντως, υπάρχει αέριο σε μεγάλες ποσότητες. Μήπως, δηλαδή, κάνουμε πολύ θόρυβο για το τίποτε; Λάθος και πάλι! Πρώτον, διότι οι Τούρκοι είναι αυτοί που επιθυμούν να αφήσουν έξω από τις διαπραγματεύσεις τη συγκεκριμένη περιοχή – γιατί άραγε; Και, δεύτερον, διότι εμείς τουλάχιστον γνωρίζουμε ήδη μια μεγάλη, τεχνικώς και οικονομικώς ικανή, βορειοαμερικανική εταιρεία που έχει δείξει εσπευσμένο ενδιαφέρον. Τούτο έχει ήδη φτάσει στο υπουργείο μας, αλλά, βεβαίως, ουδέν έχει ανακοινωθεί. Μπορεί όμως αυτό να το αγνοεί ο γράφων!
Τέταρτον: Κατηγορούμαστε ότι προσπαθούμε να «εκτροχιάσουμε δύσκολες διαπραγματεύσεις». Ομολογουμένως, αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, δεδομένου ότι τα όσα γνωρίζουμε δεν τα θεωρούμε διόλου συμφέροντα για την πατρίδα μας. Μας λοιδορεί στη συνέχεια διερωτώμενος εάν μόνον εμείς έχουμε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ελληνόμετρο». Ίσως δεν πρόσεξε ότι τις ανησυχίες μας τις συμμερίζονται μεγάλες προσωπικότητες και ΟΛΑ τα κόμματα του Κοινοβουλίου. Προσωπικά, έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και εντός του ΠΑΣΟΚ. Λάθος, λοιπόν, και πάλι!
Πέμπτον: Κατηγορούμαστε ότι, αν γίνουμε εμείς η αιτία ναυαγίου των μυστικών συνομιλιών, η Τουρκία θα καταγγείλει την Ελλάδα ως μη ενδιαφερόμενη για την ειρηνική επίλυση των διαφορών μας μαζί της. Στην ίδια όμως εφημερίδα (της ίδιας ημέρας) ο κ. Σταύρος Λυγερός, σοβαρός αναλυτής και συμμεριζόμενος καταρχάς τις δικές μας ανησυχίες, δίνει σειρά παραδειγμάτων τουρκικών κινήσεων και δηλώσεων που προειδοποιούν ότι η «Ανατολική Μεσόγειος» θα γίνει «εστία προστριβών» επειδή προσεχώς θα αποκτήσει σπουδαιότητα. Λόγω των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ’ έναν «δεύτερο Κόλπο». Δεν θα έπρεπε αυτού του είδους τις απειλές η ελληνική διπλωματία να καυτηριάζει, έστω με τη δέουσα φρασεoλογία;
Έκτον: Διερωτάται –εμμέσως– ο καθηγητής πώς «μία νήσος εκτάσεως 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων» μπορεί να διεκδικήσει «δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικών χιλιομέτρων ΑΟΖ». Διερωτώμεθα με τη σειρά μας εάν ο προβληματισμός αυτός ανήκει στην ελληνική διαπραγματευτική επιτροπή ή εάν εκφράζει απλώς την τουρκική επιχειρηματολογία; Ελπίζουμε να πρόκειται μόνον περί του τελευταίου.
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Στην ομιλία του στο Ερζερούμ, ο Έλληνας πρωθυπουργός έθεσε το διλημματικό ερώτημα «Ειρήνη ή σύγκρουση;» για να προσθέσει αμέσως: «Εμείς επιλέγουμε την ειρήνη». Ο κατηγορηματικός τόνος του ερωτήματος περιορίζει τις εναλλακτικές επιλογές σε δύο μόνον, η δε τελική, λακωνική απάντηση αποτελεί μιαν άκρως εντυπωσιακή απόφανση.
Εντούτοις, όπως όλες οι εντυπωσιακές φράσεις, έτσι και αυτή εγείρει περισσότερα ερωτήματα. Και το βασικό ερώτημα που πρέπει να εξετάσουμε εν προκειμένω έρχεται να συμπληρώσει την απάντηση του πρωθυπουργού με τη φράση: «…με κάθε κόστος;». Από θεωρητικής και ρητορικής απόψεως, η απάντηση θα μπορούσε και πάλι να είναι: «Ναι». Δεν θα συμφωνούσαν όμως όλοι επ’ αυτού, έστω κι αν κανείς δεν είναι ποτέ υπέρ θερμών επεισοδίων. Είναι, ασφαλώς, απαραίτητες κάποιες διευκρινίσεις στο σημείο αυτό.
Η προφανής πρόκριση της ειρήνης έναντι ενδεχόμενου θερμού επεισοδίου δεν αποκλείει, ούτε ιστορικά ούτε λογικά, την ανάγκη προετοιμασίας για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Χρησιμοποιούμε με τη μέγιστη προσοχή τις λέξεις για να δείξουμε ότι δεν είναι κατ’ ανάγκην βίαιες όλες οι αναμετρήσεις, αν και θα ήταν μάλλον ασύνετο να μην προετοιμάζεται κανείς για παν ενδεχόμενο.
Έτσι, στις πιθανές απαντήσεις περιλαμβάνεται η καλλιέργεια πρόσθετων συμμαχιών εάν η παραδοσιακή στήριξής μας στις ΗΠΑ δεν θεωρείται ως επαρκής.
Η πρόσφατη ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση μπορεί κάλλιστα να εκληφθεί ως το είδος τέτοιας κίνησης που θα βοηθούσε ουσιαστικά την Ελλάδα, ιδίως εάν χρησιμοποιούνταν η (ακόμη) ανεπιβεβαίωτη αλλά δελεαστική ισραηλινή πρόταση χαρτογράφησης της ελληνικής ΑΟΖ (στο πλαίσιο της πρόσφατης οριοθέτησης των ΑΟΖ Ισραήλ και Κύπρου), για να δείξει πού ακριβώς τοποθετούνται τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ – εφόσον, βεβαίως, είχαμε το θάρρος να επιλύσουμε το όλο ζήτημα απευθείας με την Κύπρο.
Ακόμη πιο σημαντική είναι η ισραηλινή πρόταση να ανατεθεί στην αμερικανική εταιρεία Noble Energy η κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού που θα μετέφερε το φυσικό αέριο από το κοίτασμα «Λεβιάθαν» στα νότια της Κρήτης. Το ότι ο υπουργός Επικρατείας φέρεται να μελετά τέτοια σχέδια συνάδει προς τις ιδέες μας και είναι ενθαρρυντικό.
Επιπλέον τα νερά της νοτίου Κρήτης έχουν αρκετό βάθος ώστε να επιτρέψουν σε μεγάλα πλοία να μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο από ειδικές εγκαταστάσεις (εκτός της εμβέλειας των πυραύλων της Χεζμπολάχ) που θα μπορούσαν να κατασκευαστούν στην περιοχή.
Προτού προχωρήσουμε αυτή την ανάλυση, ας θέσουμε μερικά ερωτήματα, διατυπωμένα κατά τρόπο που υποδηλώνει και τις απαντήσεις μας.
Πρώτον: Σε πολλούς διαδικτυακούς τόπους γράφονται πολλά για τη φημολογούμενη πρόταση του Ισραήλ προς Ελλάδα. H μόνη έμμεση νύξη που έχουμε είναι οι προαναφερθείσες επαφές του Έλληνα υπουργού που όλοι προφανώς θα ευνοούν.
Δεύτερον: Ελπίζομε να μην συζητείται ενδεχόμενη προσθήκη τουρκικής εταιρείας ή κεφαλαίου σε κάποιο τέτοιο σχέδιο δίδοντας έτσι στη γείτονα μερίδιο στο δικό μας εθνικό πλούτο.
Τρίτον: Η επικείμενη επίσκεψη της κυρίας Κλίντον. Εξυπακούεται ότι πέπλο μυστηρίου θα τυλίξει τη συγκεκριμένη επίσκεψη. Εμείς όμως ευελπιστούμε ότι η κυρία Κλίντον, έχoυσα γνωστές στενές σχέσεις με το ισραηλινό λόμπι, θα δώσει την ευλογία της σε μια ισραηλινή - κυπριακή - ελληνική συνεργασία που θα «κόψει» –όχι «κάψει» – λίγο τα φτερά του βιαζόμενου να αναγεννηθεί τουρκικού φοίνικος.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν με τις εικασίες μας –γιατί, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, όταν η κυβέρνηση πιστεύει τόσο ένθερμα ότι το σωστό είναι να μας αφήνει όλους στο σκοτάδι– κι ας υποθέσουμε (α) ότι τα ιστολόγια έχουν δίκιο για τις ισραηλινές προθέσεις και (β) ότι, mirabile dictu, η κυβέρνησή μας δέχεται τη δελεαστική ισραηλινή προσφορά. Κάτι τέτοιο δεν θα μας έβγαζε από τη μέγγενη της νεοοθωμανικής Τουρκίας;
Εκείνοι που έχουν διαφορετική άποψη θα επινοούσαν μια σειρά από τρομακτικά σενάρια. Ας δούμε μερικά τέτοια σενάρια, κατ’ αντιδιαστολή προς τη συλλογιστική μας.
Πρώτον: Η Ελλάδα –σύμφωνα με όσα είπαμε ανωτέρω– κατασκευάζει πλατφόρμες και ξεκινά διερευνητικές γεωτρήσεις στην περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ. Θα μπορούσε η Τουρκία να αποφασίσει να επιτεθεί στις πλατφόρμες; να επιτεθεί δηλαδή σε πλατφόρμες στις οποίες έχει (έμμεσο) συμφέρον το Ισραήλ και οι οποίες ανήκουν σε αμερικανική εταιρεία; Για τ’ όνομα του Θεού!
Δεύτερον: Οι Τούρκοι αρχίζουν αυτοί προληπτικά –κι ας μην ξεχνάμε ότι, κατά το μάλλον ή ήττον, το έχουν ήδη κάνει– γεωτρήσεις στην ελληνική ΑΟΖ (εννοείται, μετά τη σχετική ανακήρυξή της από την Ελλάδα). Κάτι τέτοιο θα έδιδε την ευκαιρία στις συνεργαζόμενες χώρες Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδος την τέλεια αφορμή για να επικαλεστούν το Διεθνές Δίκαιο και συστηματικά να κατεδαφίσουν την τουρκική συνθηματολογία, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία είναι «φιλειρηνική» και «νομιμόφρων» χώρα, η οποία «σέβεται το Διεθνές Δίκαιο» και πιστεύει στην πολιτική «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονές της».
Τέλος, υπάρχει το ενδεχόμενο μιας πιο «βίαιης» τουρκικής αντίδρασης, ίσως ενός νέου επεισοδίου σαν τα «Ίμια». Αυτή τη φορά, η Τουρκία θα επιδίωκε να «απομονώσει» –υποθέτουμε, παρά να καταλάβει– το Καστελόριζο από την υπόλοιπη ελληνική επικράτεια, με απώτερο στόχο να μας επιβάλει ένα συμβιβασμό ως προς τη συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ μας.
Σε μια τόσο επιθετική κίνηση θα μπορούσαμε, ασφαλώς, να αντιδράσουμε με διάφορους τρόπους με τη βοήθεια όλων των συμμάχων μας, μια και κανείς δεν έχει συμφέρον να αφήσει την Τουρκία να ανοίξει τόσο προκλητικά ακόμη μια εστία συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Η προσωπική μας άποψη, εντούτοις, είναι ότι μια τόσο αστόχαστη τουρκική κίνηση θα επέτρεπε στην Ελλάδα, σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων, να ανατρέψει ακόμη μια φορά τον ισχυρισμό της Τουρκίας ότι ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια και ότι χρησιμοποιεί το επιχείρημα του casus belli κάθε φορά που δεν μπορεί να υποχρεώσει τους συνομιλητές της να της δώσουν ό,τι θέλει.
Ασφαλώς, θα μπορούσαμε, επίσης, να προετοιμαστούμε για προληπτική δράση στην περιοχή, η οποία δεν θα ήταν απαραιτήτως στρατιωτικής φύσεως αλλά θα μπορούσε να προσλάβει τη μορφή εντατικών οικονομικών και επικοινωνιακών δραστηριοτήτων, που θα καθιστούσαν την πιθανότητα χρήσης ωμής βίας από πλευράς Τουρκίας όχι απλώς παράνομη, αλλά και πιο προβληματική.
Όλα αυτά, ασφαλώς, προϋποθέτουν φαντασία, θάρρος και ισχυρή θέληση δράσης: αυτό που εμείς θα ονομάζαμε «ηγεσία», οι ένθερμοι όμως υποστηρικταί της ελληνο-τουρκικής (αντί της ελληνο-ισραηλινής) συνεργασίας θα χαρακτήριζαν ως «ανεύθυνες», «θερμοκέφαλες» ή ακόμη και «πατριδοκάπηλες» ιδέες!
Η τελική απόφαση, βεβαίως, το πώς θα αντιμετωπίσομε αυτή την κρίση ανήκει στον ελληνικό λαό. Ωστόσο, όσο περισσότερο βοηθηθεί να βγει από τη καλλιεργούμενη από την κυβέρνηση κατάσταση θλίψης και άγνοιας, τόσο πιο σύντομα θα μπορέσει αυτός να επηρεάσει το μέλλον της χώρας του.
Των Βασιλείου Μαρκεζίνη, Ακαδημαϊκού και Θεοδώρου Καρυώτη Καθηγητή Πανεπιστημίου
ΠΗΓΗ: ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Διαβάστε περισσότερα...
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
Εισβολή Τούρκων στην Θράκη, στον τομέα της υγείας
Τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους να επενδύσουν στην Θράκη και συγκεκριμένα στον τομέα της υγείας.
Στα πλαίσια αυτά επισκέφθηκαν το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης και είχαν σειρά επαφών με διάφορους Διευθυντές και υπαλλήλους του Νοσοκομείου.
Ήδη οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες συγκεντρώνουν στοιχεία προκειμένου να καλύψουν κενά που έχει το Ελληνικό σύστημα υγείας στην περιοχή. Είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν σε υψηλή ιατρική τεχνολογία η οποία λείπει από τα Ελληνικά Νοσοκομεία.
Χαρακτηριστικά, όπως οι ίδιοι τόνισαν “Στην Τουρκία το κόστος θεραπείας των ασθενών είναι πολύ χαμηλότερο από ότι στην Ελλάδα, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις μέχρι και 10 φορές πιο φθηνό’’.
Από αυτό το τελευταίο φαίνεται πόσο πολύ θέλουν να επενδύσουν στην Θράκη. Θα στήσουν Νοσοκομεία/Κλινικές, με χαμηλά νοσήλεια, έτσι οι ασθενείς θα προτιμήσουν αυτά τα Νοσοκομεία (και λόγω της οικονομικής κρίσης).
Το κόστος ανέγερσης και εξοπλισμού ενός Νοσοκομείου έτσι και αλλιώς είναι πολύ υψηλό. Όταν όμως αυτό έχει και πολύ χαμηλά νοσήλεια, πιο θα είναι το κέρδος του?
Μήπως δεν τους ενδιαφέρει το κέρδος?
Μήπως τους ενδιαφέρει να πάρουν την Θράκη? Και μάλιστα κυριλέ, χωρίς να χυθεί σταγόνα αίμα?
Καθημερινά μπαίνουν όλο και βαθύτερα σε πάσης φύσεως θέματα στην Θράκη.
Αγοράζουν γη, αλωνίζουν στην Θράκη 3000 τουρκο-πρακτόρια, εκφοβίζουν τους υπερήφανους Πομάκους (1, 2, 3), όταν οι τελευταίοι δεν επιθυμούν την τουρκοποίησή τους.
Και η ‘’Ελληνική’’ κυβέρνηση το μόνο άγχος που έχει είναι να μην στεναχωρήσει την τουρκία.
ΑΙΣΧΟΣ!!
Η κατάσταση έχει ξεφύγει!!
ΑΜΕΣΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ:
1. Να δοθούν κίνητρα ώστε να εισρεύσουν Έλληνες που θα εγκατασταθούν ΜΟΝΙΜΑ στην Θράκη.
2. Να στηριχθούν οι Πομάκοι και οι Ρωμά και να μην τους χαρίσουμε στους Τούρκους.
Σε αυτό το σημείο να θυμήσουμε ότι στην Θράκη (Νομοί: Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου), κατοικούν:
Πομάκοι: 35000
Ρωμά: 15000
Τουρκόφρονες: 55000
ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΑΤΕ!!!
Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Congratulations in the Prime Minister of Australia - Julia Gillard. Συγχαρητήρια στην Πρωθυπουργό της Αυστραλίας - Julia Gillard
Prime Minister Julia Gillard - Australia
Muslims who want to live under Islamic Sharia law were told on Wednesday to get out of Australia , as the government targeted radicals in a bid to head off potential terror attacks..
Separately, Gillard angered some Australian Muslims on Wednesday by saying she supported spy agencies monitoring the nation's mosques. Quote:
'IMMIGRANTS, NOT AUSTRALIANS, MUST ADAPT.. Take It Or Leave It.
I am tired of this nation worrying about whether we are offending some individual or their culture. Since the terrorist attacks on Bali, we have experienced a surge in patriotism by the majority of Australians. '
'This culture has been developed over two centuries of struggles, trials and victories by millions of men and women who have sought freedom'
'We speak mainly ENGLISH, not Spanish, Lebanese, Arabic, Chinese, Japanese, Russian, or any other language. Ther efore, if you wish to become part of our society. Learn the language!'
'Most Australians believe in God. This is not some Christian, right wing, political push, but a fact, because Christian men and women, on Christian principles, founded this nation, and this is clearly documented It is certainly appropriate to display it on the walls of our schools. If God offends you, then I suggest you consider another part of the world as your new home, because God is part of our culture.'
'We will accept your beliefs, and will not question why All we ask is that you accept ours, and live in harmony and peaceful enjoyment with us.'
'This is OUR COUNTRY, OUR LAND, and OUR LIFESTYLE, and we will allow you every opportunity to enjoy all this. But once you are done complaining, whining, and griping about Our Flag, Our Pledge, Our Christian beliefs, or Our Way of Life, I highly encourage you to take advantage of one other great Australian freedom, 'THE RIGHT TO LEAVE'.'
'If you aren't happy here then LEAVE. We didn't force you to come here. You asked to be here. So accept the country YOU accepted.'
Ουσιαστικά, η Πρωθυπουργός της Αυστραλίας, λέει πως αν οι Μουσουλμάνοι που πάνε στην Αυστραλία δεν προσαρμοστούν με τον πολιτισμό της Αυστραλίας, ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!!
Δεν θα επιτρέψουν (οι Αυστραλοί) σε κανένα λαό και σε καμμιά κουλτούρα να τους αλλάξει τον τρόπο ζωής.
Αυτή είναι υπεύθυνη πολιτική.
Αυτό το παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσουν και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, οι οποίοι βλέπουν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό να πεθαίνει και δεν κάνουν τίποτε για να μην τους κατηγορήσουν ότι περιορίζουν τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών.
Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
